صندوق بولاکی صندوقی زیبا با نقش و نگار می باشد که توسط میخ های گرد روی آن طرح هایی ایجاد شده است . درباره تاریخچه این صندوق ها چنین آمده است که روس هایی که به به گیلان وارد می شدند این صندوق ها را با خود , وارد می کردند و با ساخت و فروش آن امرار معاش می کردند . از این صندوق ها برای نگهداری لباس و اشیاء قیمتی , و یا حبوبات و برنج استفاده می شد . در ادامه با پرشین وی همراه باشید .
ساخت صندوق بولاکی توسط مردم گیلان
صندوق بولاکی ، نوعی صندوق زیبا و پر نقش و نگار و خوش رنگ است که در تجارت با روس‌ها و در زمان امپراتوری تزارها , به گیلان راه پیدا کرده است .واژه بولاکی، لغتی روسی است. چون صندوقهای مذکور ابتدا از روسیه وارد گیلان شد، به آنها بولاکی صندوق، گفته می شد. پس از وارد شدن این صندوقها توسط بازرگانان و مسافران، صنعتگران گیلانی با توجه به استعداد و هنر خود در آنها, تغییراتی داده و به شکلی کاملتر و زیباتر، که در بسیاری از موارد از نمونه های روسی آن زمان نیز موفقتر بود، روانه بازار کردند.
مهاجرانی که با این اشیا وارد رشت می‌شدند ، در کاروانسرایی به نام « شالچی » اطراق می‌کردند و برای, امرار معاش ناچار به کار بودند ، برخی از آنها به ساخت این صندوق مبادرت می‌ورزیدند چون اغلب مهاجران , از هشترخان می‌آمدند این نوع از صندوق به « صندوق هشترخانی » نیز معروف شد . در این صندوق روزگاری انواع لباسها و ظروف نگهداری می‌شد ، امروز چمدان و کمد و کابینت آشپزخانه جای آن را , گرفته است . و صندوق بولاکی از صورت کاربردی خود در شهرها خارج شده بیشتر جنبه تزئینی گرفته است ، با این حال هنوز ، از اقلام ضروری جهیزیه عروس میان روستائیان گیلانی است .
سطح این صندوقها با فلزی گرد مانند میخ که به گردَ مِخ معروف است، تزیین می‌شد وجنسش از چوبهای روسی بود . در قدیم مردم استفاده‌های بهینه ای ازاین صندوق انجام میدادن..و اغلب انباشته از لباسها و پارچه‌های گرانقیمت , پیچیده در نفتالین بود تا از گزند حشرات موذی در امان بماند,و هم رطوبت حاصل از شرایط جوی باعث پوسیدگی و از بین رفتن البسته نشود. و همچنین محل نگهداری برنج وحبوبات. این صندوق را می‌توان در بازار سمساران ، و راسته صندوق سازان میدان شهر رشت خریداری نمود.
درباره “یغان” یا صندوق سازی سنتی، هنری از هنرهای ترکیبی به یادگار مانده بیشتر بدانید
صندوق سنتی که در زبان محلی “یغان” خوانده می شود یکی از هنرهای صنایع دستی است که در مناطق مختلف , غرب کشور از جمله کرمانشاه و کردستان ساخته می شد. منطقه کردستان، “یغان” در گذشته به عنوان یک چمدان و دراور امروزی که لباس و یا تنقلات را, در آن نگهداری می کردند و مورد استفاده خانواده ها قرار می گرفت.
نحوه ساخت یغمان
“یغان” جعبه ای است که از چوب و مخمل و تعدادی زیورالات که بر روی جعبه جهت تزئین نصب شده، ساخته , می شود و گذشتگان ما از آن به جای دراور امروزی برای نگهداری لباس استفاده می کردند , که با پیشرفت تکنولوژی و ورود کمد و دراور این جعبه از داخل اتاق ها و خانه هابرچیده شد, و جای خود را به وسایل مدرن امروزی داد.
امروزه به دلیل ظرافت کاری این جعبه ها اکثر علاقه مندان به صنایع دستی و حتی برخی از خانواده ها , به این جعبه ها روی آورده اند و حتی برای نوعروسان و جهیزیه نوعروس ها از آنها استفاده می کنند. “یغان” سنتی یا قدیمی تلفیقی است از فلز و مخمل و تعدادی زیور آلات که گوشه های آن , با ورق فلز پوشیده است ,و در گذشته زینت بخش خانه ها و عمارت های بزرگان، زنان و دختران بوده و امروزه جزء, صنایع دستی محسوب می شود.
ساخت یغمان در کرمانشاه
ساخت “یغان” در کردستان و کرمانشاه متفاوت است، در کرمانشاه گوشه های آن با ورق فلز , پوشیده شده و یا روی آن نیز با ورق نازک ساخته می شود ولی در منطقه کردستان با چوب و مخمل قرمز، آبی، سبز، ساخته و روی آن با زیورالات تزئین می شود که زینت دهنده بسیاری از خانه هاست.
